Proloog
D gründ für d Revoluzioon gönd wiit zrugg. In aler chüürzi und ooni detäil isch daas iri voorgschicht:
Vom Louis XIV zum Louis XVI
Di Französisch Revoluzioon isch nöd us häiterem himel choo. Si häd e langi voorgschicht. Nach em tood vom Mazarin (1661) regiert de könig Louis XIV le Grand (16381715) 54 jaar lang diräkt, ooni eerschte minischter. Er nint sini minischter us em bürgertum. Em adel, wo sich i de Fronde gäge d königsmacht gschtelt hät, laad er d militèèrschtele; susch truckt er en an rand. D ggrichtshööf (parlements) wèèrded schtillggläit; de könig säit woodure. Er bout d prachtresidänz Versailles und imobilisiert daa der adel. Er füert chrieg gäge Holand, gäge d Pfalz, gäge Schpanie. De Vauban bout feschtigen und meerhäfe. Über s volch wacht e schigganöösi polizei. De Colbert füert en erfolgriichi wììrtschaftspolitik, probiert d verwaltig z reorganisiere, z veräifache, z zäntralisiere, füert d schtüürpächter (fermiers généraux) ii, chan aber gliich d finanze nöd i d oornig bringe. Wo de Louis XIV schtirbt, versuufft Frankriich i schulde.
|
|
|
Louis XIV
|
Louis XV
|
Louis XVI
|
Under em Louis XV probiert me mit em bapiirgält vom John Law d finanze z saniere (17161720). Mit de Compagnie des Indes expandiert s königriich uf La Nouvelle Orléans (Lousiana), uf La Nouvelle France (Kanada) und uf Indie. 1756 verbünded sich d eerbfind Frankriich und Habsburg under em duc de Choiseul und em füürscht Kaunitz-Rietbèèrg (renversement des alliances). Mit em Sibejèèrige Chrieg gäge Prüüsse/Ängland/Hanoower verlüürt Frankriich sini koloniie (1763). Under em Louis XVI underschtützt drum Frankriich d Nöi-Ängland-Schtaate mit gält und soldaate gägen Ängland.
D laag vom königriich i den achzgerjaar
D politiker und d wüsseschafter gseend natüürli, das es an allnen eggen und ände fèèlt. Si wüssted au, wie me d laag chönt verbessere.
Le siècle des Lumières
D revoluzioon isch nöd z träne vo der Uufklèèrig. Es jarhundert lang tänked und schriibed filosoofen und schriftschteler über s gliich rächt für all, über aatäil a de regierig, über parlemänt, über mitschtime. De Rousseau säit, all mäntsche seged gliich geboore. De Montesquieu schriibt über d tränig vo de ggwalte (pouvoir législatif, pouvoir exécutif, pouvoir judiciaire). De dramatiker, romancier und satiiriker Voltaire schriibt au über d ggrächtikäit, über s änglisch sischteem. De fermier général Helvétius vertritt e materialischteschi filosofii (schtichwort: l’homme machine), er isch en ateischt; sis hauptwèrch wììrt öffentlich verbränt.
Vor de revoluzioon regiert i ganz Frankriich en unerhöörti anglomanii. D fraue trääged liechti ängleschi schtöff und chläider, de hèrzoog vo Orléans isch en bewunderer vom änglische politische sischteem.
Finanzprobleem
De schtaat bruucht gält: D helfti vo de schtüüriinaame gaad i d ruckzalig vo schtaatschulde. Der ober kleerus isch adlig, der under kleerus isch aarm. Kleerus und adel zaled ekäi schtüüre. Schtüüre und abgaabe zaled d bürger und d puure.
Soziaalprobleem
Der aatäil a de bevölkerig isch tänkbaar ugliich: kleerus 1 %, adel 1 %, bürger 13 %, puure 85 %.
S git di modèèrne schtaatstheoriie vom Montesquieu vo de ggwaltetränig. Ängland häd es parlemänt, Amèrika häd es parlemänt und e verfassig. De Voltaire verbräitet mit sine Lettres philosophiques d idéée vom John Locke, won i d verfassige vo Amèrika und Frankriich ineflüüssed bis i d formulierigen ine. Vil franzoose, drunder modèèrn iigschtelti adlegi ofizier, händ z Amèrika gägen Ängland gchrieget und natüürli d demokratii deet käneggleert.
Der adel hocket utèètig und entmachtet z Versailles; er hanget a sine privileegie, a sineren übertribnen exklusiwitèèt, sinere mentalité féodale, wo d bürger nöd verschtönd. Em adel sind d ofiziersschtele resèrwiert. D bürger sind zrugggsetzt; si glaubed, si chönted de schtaat besser verwalte als di ufèèigen adlige. D bürger sind aber nöd für gliichhäit für all: vor em gsetz schoo, aber d mäntsche sind halt emal ugliich. D revoluzioon isch dänn phèr saldo au e revoluzioon vo de bürger und nöd vom ganze volch.